Wetenschappelijke psychologische onderzoeken kunnen maar zelden
worden herhaald door andere onderzoekers. Dat maakt de uitkomsten
dubieus, volgens een nieuwe studie.
Een internationaal team van 270 wetenschappers herhaalde
honderd psychologische en sociaalwetenschappelijke onderzoeken. Het ging
hierbij om studies die in 2008 werden gepubliceerd in drie
gerenommeerde Amerikaanse wetenschappelijke tijdschriften.
Volgens de onderzoekers van The Open Science Collaboration verkregen zij in slechts 39 procent van de gevallen dezelfde onderzoeksresultaten als de oorspronkelijke studies.
Hun bevindingen verschenen vrijdag in Science.
De onderwerpen van de opnieuw uitgevoerde studies hebben onder andere betrekking op de sociale levens van mensen en de manier waarop zij met anderen omgaan, waarneming, aandacht en geheugen.
Volgens co-auteur Brian Nosek van de universiteit van Virginia laat het onderzoek zien dat wetenschappers hun eigen werk altijd kritisch moeten blijven bekijken.
"Een wetenschappelijke bewering wordt niet geloofwaardiger door de status of autoriteit van de wetenschapper die hem maakt", zegt Nosek tegen ABC. "De geloofwaardigheid van de bewering is gedeeltelijk afhankelijk van de herhaalbaarheid van de resultaten."
''Het resultaat van dit project is niet zo mooi'', zegt een van de Nederlandse co-auteurs psycholoog Fred Hasselman van de Radboud Universiteit. ''Maar het is wel de wetenschap die zichzelf kritisch onder de loep neemt.''
Mogelijke oplossingen voor het gevonden probleem zijn een verplichte registratie van onderzoeksmethoden vooraf, verhoogde eisen aan de steekproefgrootte en meer aandacht voor studies die 'negatieve' resultaten boeken, oftewel de geteste hypothese niet bevestigen.
Volgens de onderzoekers van The Open Science Collaboration verkregen zij in slechts 39 procent van de gevallen dezelfde onderzoeksresultaten als de oorspronkelijke studies.
Hun bevindingen verschenen vrijdag in Science.
De onderwerpen van de opnieuw uitgevoerde studies hebben onder andere betrekking op de sociale levens van mensen en de manier waarop zij met anderen omgaan, waarneming, aandacht en geheugen.
Kritisch
Het replicatieonderzoek heeft geen gevolgen voor medische behandelwijzen, hoewel een ander team van onderzoekers ook kankeronderzoeken op vergelijkbare wijze onder de loep neemt.Volgens co-auteur Brian Nosek van de universiteit van Virginia laat het onderzoek zien dat wetenschappers hun eigen werk altijd kritisch moeten blijven bekijken.
"Een wetenschappelijke bewering wordt niet geloofwaardiger door de status of autoriteit van de wetenschapper die hem maakt", zegt Nosek tegen ABC. "De geloofwaardigheid van de bewering is gedeeltelijk afhankelijk van de herhaalbaarheid van de resultaten."
Verleiding
Volgens de onderzoekers staan wetenschappers onder grote druk om regelmatig nieuw onderzoek in prominente bladen gepubliceerd te krijgen. Soms bezwijken zij dan aan de verleiding om alleen resultaten mee te nemen die kunnen worden beschouwd als significant of hun onderzoeken zo kleinschalig uit te voeren dat daar vertekende resultaten uit rollen.''Het resultaat van dit project is niet zo mooi'', zegt een van de Nederlandse co-auteurs psycholoog Fred Hasselman van de Radboud Universiteit. ''Maar het is wel de wetenschap die zichzelf kritisch onder de loep neemt.''
Mogelijke oplossingen voor het gevonden probleem zijn een verplichte registratie van onderzoeksmethoden vooraf, verhoogde eisen aan de steekproefgrootte en meer aandacht voor studies die 'negatieve' resultaten boeken, oftewel de geteste hypothese niet bevestigen.