zondag 16 juni 2019

Universiteiten, verlos studenten van die onmogelijke scriptie


Beste studenten,

Hieronder een artikeltje uit de Volkskrant. Een paar jaar geleden borrelde uit de HBO-wereld al geluiden op om het verplichte theoretische deel van de  HBO-scripties te schrappen. Nu een pleidooi om de scripties op de universiteiten te schappen.
Lijkt mij een goed plan. De scriptie geldt als de "proeve van bekwaamheid. Maar gedurende je studie wordt je niet of onvoldoende getraind in de competenties die nodig zijn om een scriptie te schrijven. Niet verwonderlijk dat dan ook ongeveer 6000 studenten ( volgens mijn grove inschatting) de hulp van een commerciƫle scriptiebegeleider inhuren.
In inmiddels vervlogen jaren leiden de universiteiten  hun studenten op voor een wetenschappelijke loopbaan. De "Drs" was pas echt afgestudeerd wanneer hij/zij succesvol zijn promotieonderzoek had afgerond. De masterscriptie was dan alvast een voorproefje.
Inmiddels leiden universiteiten niet meer op voor een loopbaan in de wetenschap. Afhankelijk van de studierichting blijken veruit de meeste studenten na hun master te kiezen voor een baan bij de  overheid of het particulier bedrijfsleven. in dergelijke banen moet je soms wel belidsnota's kunnen schrijven. Maar van het schrijven ben je definitief verlost.
Het ( kunnen) schrijven van een scriptie is dus naar mijn mening niet meer nodig.

Dus, verlos de studenten daarvan.



Universiteiten, verlos studenten van die onmogelijke scriptie


Beeld Marcel van den Bergh
Het ­schrijven van een scriptie is voor de gemiddelde student een onmogelijke taak, aldus Nico Keuning, die vindt dat je een studie ook anders kunt afronden.
Uit het recent verschenen boek Genadezesjes van Eelco Runia, oud-universitair docent Geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen, blijkt opnieuw de malheur die de scriptie als sluitstuk van een studie met zich meebrengt. De scriptie leidt tot extra werkdruk, frustratie, onnodige kosten en studievertraging.
Dat heeft een aantal oorzaken. Op de eerste plaats maakt het ­leren schrijven van een scriptie – een leesbaar, in correct Nederlands of Engels geschreven, gestructureerd en onderbouwd rapport met bronvermelding op ­basis van onderzoek – in het algemeen geen deel uit van het curriculum, zodat de gemiddelde student voor een onmogelijke taak gesteld wordt. Om het stuwmeer aan ‘kansloze gevalletjes’ weg te laten stromen, worden al jaren scriptiezesjes geschonken, of -zevens, om de twijfelgevallen uit handen van de accreditatiecommissie te houden. Er wordt in het hbo en aan universiteiten van alles gedaan om te cashen. Denk aan de Inholland-affaire in Haarlem ruim vijf jaar terug, waar een ­docent studenten met een onvoldoende voor hun scriptie via de ‘Theo-route’ alsnog aan een ­diploma hielp.

Studievertraging

Een ander probleem is dat een deel van de scriptiedocenten niet in staat is een omvangrijke scriptie van vijftig pagina’s in het Engels of Nederlands op taal, inhoud en structuur te begeleiden en te beoordelen. De student is hiervan de dupe, want loopt studievertraging op, waardoor de studieschuld toeneemt. De student doet vergeefs een beroep op de docent voor een voortgangsgesprek, hoopt vergeefs op gericht advies, zit soms klem tussen de opdrachtgever van het onderzoek, de vakdocent en de scriptiebegeleider.
Als afronding van een minor voor vierdejaars hbo-studenten kozen wij er als docententeam voor het semester – na beoordeling van tussentijdse opdrachten van de studenten – af te ronden met een debat. Tijdens het debat van een half uur konden studenten hun kennis van een half jaar studie over een specifiek onderwerp etaleren. Een debat met ­regels: stelling, argumentatie en onderbouwing binnen een structuur van opzet- en verweerbeurten en interrupties. De jury bestond uit drie leden: iemand uit de beroepspraktijk, een docent en de opleidingsmanager. De studenten debatteerden in duo’s tegen elkaar. Elke student werd individueel beoordeeld. Na drie dagen debatteren kregen zestig tot zeventig studenten hun eindcijfer. Wie een onvoldoende had, kon een week later herkansen.
Ook voor een presentatie kan een goed format gemaakt worden, zodat de studenten adequaat worden beoordeeld. De student kan zelf kiezen: een scriptie schrijven of een presentatie geven. Naar verwachting kiezen de meeste studenten voor de presentatie. Dat belooft minder werkdruk, minder frustratie, minder studievertraging, minder onderwijsgeld en een lagere studieschuld. En: geen genadezesjes meer.

Nico Keuning is neerlandicus en gastdocent aan de Hogeschool van Amsterdam.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten